Czy polskie dekoracje świąteczne różnią się od tych szwedzkich? 

Na pierwszy rzut oka, można stwierdzić, że nie, ale to nieprawda. Jest kilka symboli, które niezmiennie od lat zdobią szwedzkie choinki, domy i raczej ich nie spotkamy często w Polsce, ponieważ nie występują one w naszej kulturze,
Do tych symboli zalicza się: Adventstärna – gwiazda adwentowa
Jultomten – krasnal świąteczny Adventljusstake – świecznik adwentowy, który często jest też stawiany na świątecznym stole.

Mocno wpisał się on w tradycję szwedzką, jednak tak naprawdę jest to symbol “pożyczony” z Niemiec. Tak samo jak choinka (julgran), która w Szwecji stała się symbolem świąt dopiero w XIX w.
Co prawda w obecnych czasach symbole “wędrują” po świecie i trudno jest czasem połapać się w tym, co skąd pochodzi. W Polsce powyższe bez problemu można teraz kupić, ale warto pamiętać, że są one charakterystyczne dla Szwecji. I powyższe symbole można spotkać niemal w każdym szwedzkim domu.
I teraz krótko o różnicach.

Tym, który daje prezenty w Polsce na święta jest Święty Mikołaj, a nie krasnal świąteczny. Oprócz choinki, symbolem świąt, który stawiamy na stole jest stroik świąteczny (granskrans), który stawiamy ze stole ze święcą pośrodku. Nie byłam w wielu szwedzkich domach na świętach (raczej w jednym i to bardzo tradycyjnym), ale stroiku na stole nie spotkałam. 

Co Szwedzi jedzą na Wigilię?

Pomimo, że nawet w Szwecji jada się na święta różnie i w zależności od regionu i preferencji rzecz jasna, jest jeden wspólny mianownik. Tym wspólnym mianownikiem jest to, że w Szwecji od lat na Wigilię jada(ło) się mięso. Zważywszy jednak na fakt, że coraz więcej osób przechodzi na dietę bezmięsną, w sposób naturalny to mięso znika z jadłospisu. Ale klasyki to klasyki, występują również w wersji wegańskiej, a oto one:

Marynowany śledź (Inlagd sill), połówki jaj (ägghalvor), pokusa Janssona (Janssons frestelse), ser dojrzewający (lagrad ost), marynowany łosoś (gravad lax), sos kamerdynera (hovmästars?s), łosoś wędzony (rökt lax), pieczywo chrupkie (knäckebröd) i frankfurterki (prinskorvar). Poza tym kapusta czerwona (rödk?l) ? przygotowywana na słodko, często z rodzynkami, brunk?l (brązowa kapusta)? odpowiednik naszego bigosu, sztokfisz (lutfisk), salceson (pressylta) to także klasyki.

Na północy popularne są bożonarodzeniowe szczupaki (julgäddor), kiełbaski w stylu parówek (pölsor) i tzw. dopp i grytan (dosyć ciekawy zwyczaj i pomysł – chleb jest gotowany lub przypiekany w tłuszczu, który jest efektem ubocznym pieczenia szynki świątecznej).  Poza tym – ryż na mleku (risgrynsgröt), sałatka śledziowa (sillsallad), pasztet z wątróbki (leverpastej)i świąteczne kiełbaski (julkorvar) i na słodko -babeczki migdałowe (mandelmusslor).

Tradycje świąteczne w Szwecji

 Wigilia (Julafton) w Szwecji jest najważniejszym dniem w okresie świątecznym i jest dniem wolnym od pracy. Co prawda nie jest rzeczą najważniejszą, ale bardzo charakterystyczną to, że od 1960 roku aż po dziś dzień w Szwedzkiej telewizji o godzinie 15:00 startuje Kaczor Donald (a dokładnie Kalle Anka och hans vänner önskar God Jul – Kaczor Donald i jego przyjaciele życzą Wesołych Świąt). Po tym przychodzi Mikołaj (jultomten). Jeśli chodzi o prezenty, to mam wrażenie (zresztą nie tylko ja), że nie ma tu dużego przepychu. Królują raczej drobne podarki, co jest w zgodzie z ekotrednem panującym w ostatnich latach.

Nie oszukujmy się ? sporo starych tradycji wymarło a sposób świętowania Bożego Narodzenia aż tak bardzo się nie różni w tej części Świata. Szwedzi również świętują w gronie bliskich, przyjaciół, jedzą świąteczny posiłek, dają sobie prezenty w ładnie udekorowanym domku z choinką w centralnej jego części.