CZAS TRWANIA LEKCJI

Minuty Sekundy
Minęło 15 minut. Jeśli potrzebujesz więcej czasu, w porządku.

*Sugerowany maksymalny czas, który należy spędzić na przerabianiu lekcji.

Rodzaje w języku szwedzkim. Czy jest w szwedzkim coś takiego jak rodzaj męski, żeński i nijaki? Dziś będzie czystej trochę teorii.

W języku szwedzkim występują dwa rodzaje: en i ett

W poprzednich lekcjach zauważyliście na pewno, że w zdaniach od czasu do czasu pojawiają się słówka en i ett. Są to rodzajniki. W języku szwedzkim występują dwa rodzajniki: “en” i “ett”. Rodzajniki te pełnią kluczową rolę w tworzeniu zdań i są związane z płcią rzeczowników. W tej lekcji omówimy, czym są rodzajniki “en” i “ett”, podamy przykłady ich użycia i wyjaśnimy, jak je stosować.

Płeć rzeczowników rozumie się tu inaczej niż w języku polskim, gdzie mamy rodzaj męski, żeński i nijaki. W języku szwedzkim nie ma rodzaju męskiego i żeńskiego, jest za coś co przypomina rodzaj nijaki. O tym niżej.

Co to jest “en” a co to “ett”?

Rodzajnik “en” jest używany do określenia rodzaju męskiego i żeńskiego rzeczowników, podczas gdy rodzajnik “ett” jest używany do rodzaju nijakiego rzeczowników.

Przykłady

“en pojke” (chłopiec) – męski rodzajnik

“en flicka” (dziewczynka) – żeński rodzajnik

“ett hus” (dom) – nijaki rodzajnik

“ett äpple” (jabłko) – nijaki rodzajnik

W jaki sposób określić, który rzeczownik ma rodzajnik “en” a który “ett” w języku szwedzkim?

W języku szwedzkim określenie, który rzeczownik wymaga rodzajnika “en” (rodzaj męski lub żeński) a który “ett” (rodzaj nijaki), może być wyzwaniem dla osób uczących się tego języka. Nie istnieją jednoznaczne reguły, które pozwoliłyby przyporządkować wszystkie rzeczowniki do odpowiednich rodzajników. Jednakże, istnieją pewne wskazówki, które mogą ułatwić tę kwestię:

Płeć biologiczna: Większość rzeczowników oznaczających żywe istoty, takich jak ludzie i zwierzęta, posiada przypisany rodzaj męski lub żeński. Na przykład “en man” (mężczyzna) i “en kvinna” (kobieta) używają rodzajnika “en”, ponieważ są to osoby męskie i żeńskie. Z drugiej strony, “ett barn” (dziecko) używa rodzajnika “ett”, ponieważ jest to dziecko, a rodzaj nijaki jest używany dla nieokreślonych istot.

Końcówki rzeczowników: W niektórych przypadkach, rodzaj rzeczownika można wywnioskować na podstawie jego końcówki. Na przykład, rzeczowniki zakończone na -a są zazwyczaj rodzaju żeńskiego, jak “en flicka” (dziewczynka). Rzeczowniki zakończone na -e mogą być rodzaju męskiego lub żeńskiego, na przykład “en pojke” (chłopiec) lub “en skola” (szkoła). Jednak istnieją wyjątki od tej zasady.

Jak się tego nauczyć? Niestety, nie ma jednoznacznych reguł, które określałyby rodzaj rzeczowników. Trzeba po prostu zapamiętać rodzaj dla każdego rzeczownika, najlepiej w kontekście zdania. Co więcej, mówi się, że około 80 % rzeczowników ma rodzajnik en a około 20 % ett. I to by było na tyle jeśli chodzi o reguły.

Ważne!

UWAGA!
Pamiętaj, że wybór odpowiedniego rodzajnika jest ważny dla poprawnego funkcjonowania języka szwedzkiego, ale nawet rodowici użytkownicy języka mogą popełniać błędy czasami. Nauka i praktyka są kluczowe do opanowania tej umiejętności, dlatego warto regularnie czytać, słuchać i rozmawiać po szwedzku.